مدیریت مناطق تفرجگاهی با استفاده از رهیافت طیف فرصت تفرجی (ROS)

منابع محیط زیستی از جمله سرمایه‌های ارزش­مند جهان هستند که حفاظت از آن‌ها باید در زمره تلاش‌های اساسی انسان قرار گیرد. امروزه توسعه فعالیت‏های اقتصادی، رشد جمعیت، افزایش مشغله‏های زندگی سبب افزایش چشم­گیر تقاضا برای استفاده تفرجی در محیط‏های طبیعی شده است. تحلیل عوامل مربوط به تقاضای تفریح و تفرج در کشور نیز نشان می‌دهد که این نیاز به سرعت رو به افزایش است. بنابراین، توجه به نیازها و ترجیحات مردم نیز به عنوان استفاده­کنندگان اصلی این مناطق اهمیت ویژه‌ای دارد. به این منظور، رهیافت طیف فرصت تفرجی ([1]ROS)، یک روش جامع برای تعیین و تخصیص مناطق تفرجگاهی با طیف فرصت‌های تفرجی مشخص برحسب توان محیط، نیازها و ترجیحات مردم است. در مطالعه حاضر رهیافت طیف فرصت تفرجی به منظور مدیریت صحیح مناطق تفرجی توصیف شده است. این رهیافت بر مبنای تئوری ارزش انتظار است و با اظهار این­که رفتار تفرجی یک رفتار هدف‌گرا و با هدف تامین رضایت برای بازدیدکنندگان است توصیف می‌شود. ROS تجربیات بازدیدکنندگان را با ویژگی‌های بیولوژیکی، فیزیکی و مدیریتی محل پیوند می‌دهد. این رهیافت یک نقشه شامل 6 طبقه طیف فرصت تفرجی در گستره‌ای از استفاده بکر تا استفاده کاملا توسعه یافته ایجاد می‌کند. مدیران و تصمیم­گیران با استفاده از ROS می­توانند منابع تفرجی را حفظ و نیازها و ترجیحات مردم را نیز در مدیریت مناطق تفرجی لحاظ نمایند [1]- Recreation Opportunity Spectrum